Okładka - Jest taka sprawa... - Sprawy i zlewy - Tu byłem... - Podgląd - Podsłuch
Wizja lokalna - Zasady współpracy - Archiwum - Sprawcy

Kiedyś ktoś napisał w "Sprawie", że poziom edukacji muzycznej w Polsce jest żenujący. Sporo w tym racji. Ale zamiast biadolić, lepiej pokazać, jak to zmienić. Potrzebna jest praca u podstaw. Takiego właśnie wysiłku podjęli się autorzy strony www.ulalala.obywatel.pl.
Z adresu kompletnie nic nie wynika, ale chodzi o przedstawienie najważniejszych postaci muzyki poważnej, wytłumaczenie jak działają poszczególne instrumenty i na jakie z grubsza epoki dzieli się historia muzyki; nazwa serwisu tłumaczy już więcej - "C(e)-dur". Z jednej strony są tu informacje bardzo powierzchowne, z drugiej jednak autorom chyba nie o to chodziło, by tworzyć internetową encyklopedię. Podstawowe działy to "epoki", "instrumenty", "kompozytorzy", "słownik muzyczny" i "różności". Daje to wiadomości na elementarnym poziomie. Dla osób, które nigdy się z tym nie zetknęły, to w sam raz. Na początek powinno wystarczyć. Ja jednak czekam, aż autorzy poszerzą krąg opisywanych kompozytorów. Nie ma na przykład Rachmaninowa albo Szostakowicza. Przydałoby się też choćby minimalne poszerzenie informacji o epokach. A może lepiej nie? W końcu mogłoby to zrazić potencjalnych - jeszcze - melomanów.

Swoją drogą za dużo tu chyba zwykłych encyklopedycznych informacji, a za mało "smaczków" w rodzaju listów Mozarta, które zwykł pisywać podczas "posiedzeń" w wychodku. Przybliżenie postaci w taki sposób jest bardziej zachęcające niż spis utworów albo sucha biografia. Podobnie można by pisać nawet o Bachu, który niesłusznie uchodzi gdzieniegdzie za koszmarnego nudziarza. Nieco kolorytu dodają aforyzmy, choć pojawiają się tam nazwiska raczej luźno związane z muzyką. Ciekawą lekturą jest forum. Są tam nawoływania zagubionych studentów muzyki szukających np. jakichś nut.

Serwis "C(e)-dur" to bardzo dobra propozycja dla tych, którzy z muzyką nie mieli zbyt wiele do czynienia i chcą to nadrobić. Szkoda, że podawane informacje wzięto z encyklopedii, powielając w ten sposób banalny stereotyp, że tak zwana muzyka poważna jest bezbarwna i nudna.

http://www.ulalala.obywatel.pl