Okładka - Jest taka sprawa... - Sprawy i zlewy - Tu byłem... - Podgląd - Podsłuch
Wizja lokalna - Zasady współpracy - Archiwum - Sprawcy

Kino południowo-afrykańskie jest w Polsce praktycznie nieznane. Choć reżyser Gavin Hood z RPA dał się poznać przed kilkoma laty naszej publiczności, kręcąc nową wersję "W pustyni i w puszczy". Jego film "Tsotsi" bije tamtą produkcję o głowę, albo nawet o trzy głowy.

Jeszcze jeden obraz o nawróconym przestępcy? Tak, ale bez wtórności i bez nudy. I z aktorami u nas nieznanymi, a więc z pewnym akcentem świeżości. Miejsce akcji (Johannesburg i jego przedmieścia) nie jest tu istotne. Ta historia mogłaby się wydarzyć gdziekolwiek. I być może zdarza się, każdego dnia.
Film opowiada o młodym przestępcy z gangu ulicznego. Tsotsi nie ma skrupułów zarówno wtedy, gdy trzeba kogoś okraść, jak i zabić. Traf chce, że w skradzionym przez siebie samochodzie odkryje niemowlę. Nie porzuci go jednak, tylko zabierze do siebie. Od tego momentu rozpocznie się jego wewnętrzna przemiana. Coś w nim pęknie. Tsotsi zrozumie, że sens życiu nadaje miłość. Każdy chce kochać i być kochanym. Oraz potrzebnym.
Temat dzieci traktowanych bez miłości był podejmowany nieraz i na różne sposoby. W filmie Gavina Hooda trudne dzieciństwo bohatera powraca w zaledwie kilku retrospekcyjnych scenach. Dowiadujemy się z nich, że matka Tsotsi'ego zachorowała na AIDS, a ojciec pił i był brutalny. Chłopiec uciekł w końcu z domu i zamieszkał w jednej z betonowych rur na obrzeżach miasta. Niezwykle przejmująca jest scena, w której Tsotsi powraca na to miejsce, by popatrzeć jeszcze raz na swój "dom", teraz zamieszkany przez kolejne bezdomne dzieci.
Znalezione niemowlę obudzi człowieka w bandycie, skruszy pancerz obojętności i okrucieństwa, pozwoli mu na nowo odkryć pozytywne wartości. Tsotsi instynktownie poczuje, że może być komuś potrzebny, że może i chce chronić kogoś absolutnie bezbronnego. Dziecko ludzi, których nawet nie zna, stanie się katalizatorem jego zapomnianych i przytłumionych uczuć.
Przemawia do wyobraźni niezwykły kontrast między wysokościowcami metropolii i zbudowanymi byle jak i byle gdzie nędznymi domkami na slumsowych przedmieściach. I tu i tam tętni życie. I tu i tam rozgrywają się ludzkie dramaty. Na swój sposób Gavin Hood raz jeszcze odkrywa dla nas biblijną prawdę, że jeden nawrócony grzesznik może być więcej wart od dziesięciu pobożnych.